போறாளே பொன்னுத்தாயி போகிற போக்கில் மனசத்தொட்டு
தர பாக்கும் கருதப் போல வெக்கப்பட்டு
போறாளே பொன்னுத்தாயி புழுதிக்காட்டுல மனச விட்டு
உள்ளூரு பொல்லாப்புக்குக் கட்டுப்பட்டு
வெள்ளாமை நீதான் வெள்ளாடு நான்தான்
வெக்கத்த விட்டுத்தள்ளம்மா
வெள்ளாமை காட்ட விட்டுத்தரமாட்டா
பண்பாடு கட்டிக்காக்கும் பட்டிக்காட்டு கருத்தம்மா
படிக்காத புள்ள மனசெல்லாம் வெள்ள
இவளது நாக்கில போக்கில மனசில கள்ளமில்ல
உம்மேல கிறுக்கு உள்ளூர இருக்கு
வாய் விட்டு சொல்ல தானே தோது இல்ல தோது இல்ல
வைகைக்கு கடல சேர யோகமில்ல யோகமில்ல
அது சரி வியாழனும் வெள்ளியும் இருப்பது தூரமில்ல
நீ கண்ட வள்ளி சப்பாத்தி கள்ளி
கள்ளியின் இலையிலும் காயிலும் கனியிலும் முள்ளிருக்கும்
அடி போடிக் கள்ளி நீதாண்டி அல்லி
கண்டாங்கி சேலை கட்டும் கண்ணகியே கண்ணகியே
உன் கொசுவத்தில் உசுரக் கட்டி கொல்லுறியே கொல்லுறியே
வர வர பொம்பள பொழப்பையே வம்புல மாட்டுறியே